(Angela Duckworth-ийн Grit номноос)
"Алекс Скотт-ыг нэг настай байхад нь түүнийг хүүхдийн хорт хавдартай (neuroblastoma) гэж оношилжээ. 4 настай байхдаа “би эмнэлгээс гараад ундаа савлагчтай болмоор байна” гэж ээждээ хэлжээ. 5 нас хүртлээ гэрийнхээ өмнө ундаа савлагч тавьж түүнийгээ өөрөө ажиллуулсан бол түүгээрээ 2000 ам доллар олсон гэдэг. Олсон бүх мөнгөө өөрийг нь эмчилж байсан эмч нарт хандивлаж “надтай адилхан хорт хавдартай хүүхдүүдэд туслаарай” гэж хүссэн байна. Алекс урт наслаагүй. Дөрвөн жилийн дараа бурхны оронд халихад ундаа савлагч хийж мөнгө босгох нь харин улс даяар тархсан байсан. Энэ уламжлалыг үргэлжлүүлэх зорилгоор Алексийн гэр бүлийнх нь хүүхдийн хорт хавдартай тэмцэх сан байгуулж өнөөг хүртэл буяны ажил хийдэг. Тэд босгосон бүх мөнгийг өвчтэй хүүхдүүдэд хандивладаг байна. Тэд өнөөг хүртэл 100 сая гаруй ам долларын хандив өгөөд байгаа.
Энэ түүхээс нэг зарчмыг судлаачид олж ажигласан байдаг. Хүн эхлээд зөвхөн хувийн ашиг сонирхлын төлөө ажилладаг бол яваандаа сахилга баттай болдог. Ингэсний дараа харин өөрийн хийж буй ажлаа “бусдын сайн сайхны төлөө” гэсэн ямар нэгэн үйлстэй хослуулж эхэлдэг байна. Энэ нь харин хүн төлөвшиж эхэлж буйн шинж гэдэг.
Энэ зарчмыг 30 гаруй жилийн өмнө Бэнжамин Блүм (Benjamin Bloom) гэдэг сэтгэл зүйч анх олж ажигласан байдаг. Тэрээр дэлхийн түвшинд өндөр амжилтанд хүрсэн тамирчин, зураач, эрдэмтдийг хэрхэн энэ амжилтад хүрснийг судалдаг байсан бол тэд бүгд дээр дурдсан гурван үе шатыг дамжсан болохыг олж тогтоожээ".
Үүнээс харахад амжилтад хүрэх төдийгүй #төлөвшихөд зорилго чухал бол харин тэр зорилго ямар нэгэн хэмжээгээр бусдад ашигтай, бусдын төлөө байх ёстой байдаг бололтой. Энгийнээр бол хүн хувиа хичээгээд л явбал хэзээ ч амжилтанд хүрдэггүй, хэзээ ч төлөвшдөггүй бололтой.
Comments